آئین مستان

شب های جمعه می گیرم هواتو

اشک غریبی می ریزم براتو

بیچاره اون که حرم رو ندیده

بیچاره تر اون که دید کربلاتو

آه امون از غریبی، صبوری

آه چه جوری بسازم با دوری

شاه کرامت کجا تو کجا من

این کربلایت چه ها کرده با من

اشکای زهرا تو صحرا برا تو

شب های جمعه صبوری برا من

بیچاره اون که حرم رو ندیده

بیچاره تر اون که دید کربلاتو

آه حرم باز پر از بوی سیبه

آه خدایا حسینم غریبه

ساقی ساقی، ساقی ساقی

ساقی کربلا

دلبری، سروری، محشری

نایب ساقی کوثری

وقتی علم می گیری به دوش

یک تنه لشکر حیدری

دست خدا شده دست تو

کسی ندیده شکست تو

آقا مسلمونا جای خود

مسیحی ام شده مست تو

لقب تو عشق عباس

نسب تو عشق عباس

ساقی ساقی، ساقی ساقی

ساقی کربلا

ای پدر فضل و ادب

تویی مشاهیر عرب

زبان زبان آغاز شد

قصه ی تو ای تشنه لب

پشت و پناه زینبین

اسیر تو همه عالمین

دست منو پرشال تو

یا کاشف الکرب الحسین

ساقی ساقی، ساقی ساقی

ساقی کربلا

اسیرمُ در بند تو

بهشت من لبخند تو

نام مقدس فاطمه

حک شده برسرقلب تو

مرکز دولتت علقمه

گل پسر بی بی فاطمه

به سیدالشهدا قسم

غلام مادرتیم همه

ساقی ساقی، ساقی ساقی

ساقی کربلا

تو آسمونایی پیش خدایی بابا

تو این خرابه دنبالم میایی بابا

کجا بگردم دنبالت کجایی بابا

خسته زخمی و اسیرم، مثل عمه پیر پیرم

درمونی نداره دردم، دارم میمیرم

داره موهام یواش یواش شبیه مادرت سفید میشه

بیا که داره از همه رقیه ناامید میشه

یه عالمه راه اومدم با پای خسته

زمین میخوردم بابا جون با دست بسته

بس که سرت زخمی شده دلم شکسته

زنجیر و غل و اسارت، ما و این همه جسارت

دل تنگم برا مدینه، بریم زیارت

چشای نیمه باز تو داره رقیه رو عذاب میده

تا من میگم بابا سرت به دخترت جواب میده

داره موهام یواش یواش شبیه مادرت سفید میشه

بیا که داره از همه رقیه ناامید میشه

عمه کنار من شب ها چشم انتظاره

سر منو روی پای خودش میذاره

اونم مثل من از بابا خبر نداره

اون زخمی که تو گلومه، زخم رو سر عمومه

امشب تا سحر بابا جون، کارم تمومه

نمیخواد این بدن کفن، نمیخواد این غبارو پاک کنی

باید شبیه مادرت منو شبونه خاک کنی

دخترت برا تو گریونه

کنج این خرابه مهمونه

وای من خدا دلم خونه، دلم خونه

یه روز خوش من ندیدم بابا جون

چه طعنه هایی شنیدم بابا جون

  بابا بیا من بریدم

وای که چقد دلم بابا برات خونه

چشام یه کاسه خونه

برا تو روضه میخونه

وا ابتا غریب کربلا

روضه هام شده غریبونه

 جای من شده یه ویرونه 

وای من خدا دلم خونه، دلم خونه

رو قلب من غم نشسته بابا جون

کی دندونات و شکسته بابا جون 

بابا شدم زار و خسته

وای که چقدر شبا گرسنه خوابیدم

سرت رو روی نی دیدم

با تازیانه لرزیدم

وا ابتاه غریب کربلا

زندگیم بی سر و سامونه

بغض من شبیه بارونه 

وای من خدا دلم خونه، دلم خونه

یکی به من حرف بد زد بابا جون

 یکی به پهلوم لگد زد بابا جون

خرابه چراغونه امشب

قناری غزل خونه امشب

موهام فرش مهمونه امشب

دلم خونه امشب

بابا نبودی ببینی پر معجرم سوخت

بابا نبودی ببینی كه موی سرم سوخت

بابانبودی ببینی كه خاكسترم سوخت

نبودی ببینی پرم سوخت

لبام دیگه خندونه امشب

 ولی چشما گریونه امشب

بابام گفته می مونه امشب

دلم خونه امشب

بابا نبودی ببینی كه دستام و بستند

بابا نبودی ببینی دلم رو شكستند

بابا نبودی ببینی چی اومد سرمن

سرم رو شكستند

بابا نبودی ببینی پر معجرم سوخت

  بابا نبودی ببینی كه موی سرم سوخت

بابانبودی ببینی كه خاكسترم سوخت

نبودی ببینی پرم سوخت

خرابه چراغونه امشب

 قناری غزل خونه امشب

موهام فرش مهمونه امشب

دلم خونه امشب

شب باد و بارونه امشب

 پریشونه این خونه امشب

دیگه رفتن آسونه امشب

دلم خونه امشب

بابا نبودی ببینی رو خارا دویدم

بابا نبودی ببینی كه زهرا رو دیدم

بابا نبودی ببینی كه من چی كشیدم

 دویدم بریدم

بابا نبودی ببینی پر معجرم سوخت

بابا نبودی ببینی كه موی سرم سوخت

بابانبودی ببینی كه خاكسترم سوخت

نبودی ببینی پرم سوخت

رو کتیبه ی دل ما نقش سرخ یا حسینه

این دلا به لطف زینب تا همیشه با حسینه

هر محرم، باده ی غم، می نوشیم

نور می گیریم تا برا تو رخت مشکی می پوشیم

باز این چه نوحه و ماتم است

که شوری در جان عالم است

واویلا واویلا واویلا

پای روضه ها می شینیم تا بشیم یار سپاهت

اگه دنیا کوفه باشه ما باشیم مسلم راهت

تا همیشه از غم تو می خونیم

تا شهادت در کنار پرچم تو می مونیم

مایمو دریای عشق تو

سر می دیم در پای عشق تو

واویلا واویلا واویلا